Αποδομώντας τον διάλογο

Τα τεκταινόμενα στο Δημοτικό Συμβούλιο, όσον αφορά τη δημόσια συζήτηση πάνω στις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που προτάθηκαν πρόσφατα, δεν πρέπει να μας ανησυχούν τόσο για τις οποιεσδήποτε προτάσεις, όσο για τον τρόπο που κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν να επιβάλλουν για να ακούγεται η γνώμη τους ή απλά για να περνάνε τη δική τους ατζέντα. Το θέμα προς συζήτηση δεν είναι η επιχειρηματολογία της δημοτικής αρχής ή της αντιπολίτευσης, αλλά η εξοικείωση σε αντιδημοκρατικές πρακτικές με στόχο την υπερίσχυση της μίας ή της άλλης άποψης.

Οι όποιες ανησυχίες των επαγγελματιών ή τα όποια μικροσυμφέροντα ενδεχομένως να βαραίνουν τη δημοτική αρχή, δεν επιβάλλονται ούτε μεταδίδονται με κραυγές συναισθηματισμού και ντουντούκες για «λαϊκό ξεσηκωμό». Στα πολιτισμένα και δημοκρατικά μέρη τουλάχιστον, τίθενται σε ένα ανοιχτό πλαίσιο διαβούλευσης όπου η κάθε άποψη εισακούγεται, συζητιέται και αναλόγως επηρεάζει ή όχι την τελική κοινωνική βούληση. Στο τραπέζι του διαλόγου είναι που λαμβάνονται οι αποφάσεις και όχι σε κατηλειμμένα έδρανα ή σε ντουντούκες που πηγαίνουν πέρα-δώθε στη Ναύπακτο.

Εάν για ορισμένους επαγγελματίες είναι αδιανόητη η οικονομική ανάπτυξη ενός τουριστικού μέρους όπως η Ναύπακτος, μέσω του περιορισμού της χρήσης του αυτοκινήτου με ταυτόχρονη ανάπτυξη της πεζοπορίας και της ποδηλασίας, και παρά τις μελέτες από έγκυρους επιστήμονες, τότε δεν απομένει παρά μία επίσκεψη στην Πάργα, το Ναύπλιο, την Taormina της Σικελίας, το Τολέδο της Ισπανίας, και ένα σωρό από άλλα μέρη με παρόμοια τουριστική δυναμική που έχουν περιορίσει στο μέγιστο την κυκλοφορία των αυτοκινήτων. Αυτό όμως είναι άλλη κουβέντα. Μεγαλύτερη σημασία έχουν τα προαναφερθέντα. Η σταδιακή εξέλιξη, δηλαδή, του τρόπου με τον οποίο πλέον «συζητάμε» στη Ναύπακτο αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ορισμένοι θεωρούν ότι εισακούγονται περισσότερο.

Ας μην αφήσουμε την γενικότερη εθνική κατρακύλα του δημοσίου λόγου να επηρεάζει τα τοπικά θέματα. Η αναστροφή της κρίσης, τόσο της οικονομικής όσο και της κοινωνικής θα ξεκινήσει όταν αρχίσουν οι αλλαγές νοοτροπίας σε τοπικό επίπεδο. Και οι αλλαγές αυτές δεν μπορούν παρά να έχουν κατεύθυνση προς πρακτικές που προάγουν τη Δημοκρατία και όχι αυτές που την καταλύουν. Κατεύθυνση προς ισορροπημένο διάλογο και όχι άναρθρες κραυγές.